Biografie

Mijn verhaal

Fijn dat je even een tussenstop maakt om de man achter de nummers te leren kennen en mijn biografie te lezen!

De foto verraadt het al. Ik ben het trotse baasje van een flinke hond, Kato. Naast haar behoren ook mijn twee dochters, Hannelore en Maxime, tot mijn grootste supporters. Je vindt over hen beiden een nummer dat hun naam draagt in de categorie Kleinkunst Pop.

Voor mijn 55e verjaardag (en na veel aanmoediging) besloot ik, voorlopig, evenveel nummers online te plaatsen. Toch is het niet de eerste keer dat ik mijn muziek met de buitenwereld deel. Aan de muziekschool van Wemmel maakte ik kennis met notenleer, slagwerk, trompet, woord, voordracht en toneel. Ik moet zo’n veertien jaar geweest zijn toen ik met jeugdvrienden het geleerde in praktijk omzette en een eerste muziekgroepje oprichtte. Onder de naam CO2 schreven we Nederlandstalige nummers.

Pas enkele jaren later, bij de band Xenon, stapten we over op Engelstalige liedjes en een andere muziekstijl. We traden op in jeugdhuizen, op dorpsfeesten, bij jeugdbewegingen, in de sporthal en op enkele hogescholen. We namen zelfs een aantal nummers op in een echte muziekstudio en organiseerden geregeld jamsessies met andere artiesten, zoals Raf van Kommil Foo. We beleefden echt onvergetelijke momenten in ons repetitielokaal! Aanvankelijk speelde ik mee als drummer en hielp ik bij het schrijven van songteksten. Later trad ik op als zanger en zanger/toetsenist. Dat laatste was opmerkelijk, aangezien ik volledig autodidact ben in keyboard/piano.

Naast het muzikale avontuur waar ik aan deelnam dankzij C02 en Xenon had ik de kans om ook het ‘klassieke muziekwereldje’ te leren kennen. Als ‘gewetensbezwaarde’ werkte ik twintig maanden in het Koninklijk Conservatorium van Brussel. Ik kon er proeven van concerten van het harmonieorkest, het symfonieorkest en verschillende solo- of samenspelconcerten met onder andere piano, cello en dwarsfluit.

Uiteindelijk werd Xenon stopgezet en keerde ik terug naar mijn eerste liefde: de Nederlandstalige muziek. Mijn nummers werden opnieuw persoonlijker en kregen hun herkenbare kleinkunstklank. In mijn omgeving leerde ik verschillende mensen kennen die mijn passie voor muziek deelden. Zo schreef Dirk Vlaeyen met enkele vrienden voor een tweetal nummers de arrangementen, terwijl Yves De Graeve jaren later hetzelfde deed voor acht andere liedjes. Uit die laatste samenwerking ontstond zelfs even een nieuw duo: Midlife-Express. In ‘extra informatie’ kan je terugvinden over welke liedjes
het gaat.

Ik creëerde liedjes over mijn kinderen, verdriet, verlies, trauma, liefde en diepzinnige levensvragen. Daarnaast zette ik ook een aantal eigenzinnige covers neer.

Uiteindelijk volgde er door familiale redenen een lange muzikale stilte en een schrijversblok. Enkele jaren geleden,toen ik op een dag in de kamer van mijn oudste dochter een oud keyboardje terugvond en besloot om er even op te tokkelen, vond ik mijn passie terug. Ik begon opnieuw muziek te creëren. Sindsdien ben ik niet meer gestopt.

Muziek maken is voor mij een vorm van therapie. Ik begon eraan alsof er een leeg vel papier voor me lag. Zonder verwachtingen. Naarmate de positieve reacties en het zelfvertrouwen groeiden, groeide ook de hoop om er een roman zonder einde van te maken.

Toch wil ik je verwachtingen bijstellen voor je naar mijn nummers begint te luisteren. Het zijn geen professioneel opgenomen liedjes. Sommigen kwamen met semiprofessioneel materiaal tot stand, anderen zijn puur en onversneden.

Je zal merken dat ik experimenteer met een variatie aan stijlen in zowel woord als muziek. Sommige teksten zijn vervuld van weemoed en tristesse, anderen kenmerken zich door een knipoog en een kwinkslag. Om die reden raad ik je aan om mijn nummers tot het einde te beluisteren. Vaak volgt er nog een wending of een climax!

Ik besef dat ik een kleine zandkorrel ben in een woestijn vol songwriters. Toch helpt de muziek me om mezelf een spiegel voor te houden. De meeste nummers zijn het resultaat van een persoonlijk verwerkingsproces waarin ik me kwetsbaar opstel. Door ze te delen hoop ik niet enkel mijn dierbaren maar misschien ook jou ermee te beroeren.

Als je enkele nummers geluisterd hebt, hoor ik heel graag wat je ervan vindt. Zo kan ik uitmaken welke nummers de moeite waard zijn om professioneel op te nemen!
Met deze website laat ik mijn muziek zwerven door Vlaanderen, en wie weet ook over de landsgrenzen heen. Misschien raken ze ooit tot bij een (on)bekend persoon die één van mijn nummers naar het bredere publiek brengt… Hopen en dromen kan mooi zijn, toch?

Alle nummers zijn beschermd door auteursrecht en geregistreerd bij SABAM
(Belgische Auteurs Maatschappij).

Ik wens je bijzonder veel luistergenot!

Luk




{{ popup_title }}

{{ popup_close_text }}

x